دعای عرفه، ندای جانهای تشنهی رحمت
دعای عرفه، زمزمهی دلهای عاشق و فریاد روحهای مشتاق در روز عرفه است. این دعای پرشکوه، که از زبان امام حسین(ع) در صحرای عرفات جاری شد، آینهای از عبودیت، تضرع و امید به لطف بیکران الهی است. هر کلمهاش درس توحید است و هر جملهاش، تابلوی معرفت و عشق.
در این روز، بندگان با اشک و نیایش، به درگاه خداوند روی میآورند و با خواندن دعای عرفه، روح خود را از نور معنویت سرشار میکنند. این دعا، یادآور آن است که در سایهی توبه و اخلاص، رحمت خدا همیشه نزدیک است.
✿ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِكَ نَصِيباً فِي كُلِّ خَيْرٍ أَنْزَلْتَهُ ✿
*خدایا، مرا از بندگانت قرار ده که بهرهای فراوان از هر خیری که نازل کردهای داشته باشم.*